Miesiąc

Wyznaczenie daty ślubu najlepiej planować:

• w miesiącach, które w swej nazwie mają literkę "r",

• w Boże Narodzenie,

• w karnawale,

• w Święta Wielkanocne.

Nie poleca się natomiast składać przysięgi małżeńskiej w maju, listopadzie, w dniu 1 kwietnia (ze względu na prima aprilis), a także w adwencie i wielkim poście.

Orszak ślubny

Zasada jest taka, że do ślubu w pierwszym samochodzie jadą młodzi oraz ojciec panny młodej i matka narzeczonego. W drugim - matka panny młodej, ojciec narzeczonego, oraz świadkowie. W następnych samochodach dziadkowie, rodzice chrzestni oraz krewni. Zaproszeni na ślub przyjaciele i znajomi przychodzą bezpośrednio do kościoła.

Nowy ceremoniał ślubu kościelnego przewiduje, że ksiądz może powitać Młodych przy wejściu do kościoła i uroczyście poprowadzić ich do ołtarza. Wygląda to w ten sposób, że do Młodych i ich rodziców czekających na progu kościoła wychodzi ksiądz ubrany w szaty liturgiczne wraz z ministrantami. Następnie wita Młodych i przy dźwięku organów, główną nawą kościoła, prowadzi orszak do ołtarza. Orszak ślubny powinien być sformowany w następujący sposób: w pierwszej parze Pannę Młodą prowadzi jej ojciec, drugą parę stanowią Pan Młody wraz ze swoją matką, trzecią - matka Panny Młodej i ojciec Pana młodego, czwartą parę stanowią świadkowie. Pozostała rodzina nie włącza się do orszaku.

Dopuszcza się także inny, uproszczony wariant ślubnego orszaku. Pierwszą parę stanowią Młodzi, a dalej w kolejności idą rodzice Panny Młodej, rodzice Pana Młodego oraz świadkowie.

Po ślubie i zakończeniu mszy świętej młodzi przy dźwiękach marsza weselnego odchodzą od ołtarza. W kruchcie kościoła młode małżeństwo przyjmuje życzenia. Obyczaj nakazuje, aby zachowana była przy tym odpowiednia kolejność. Najpierw życzenia powinni złożyć sobie wzajemnie nowożeńcy, następnie składają je w kolejności: świadkowie, rodzice Młodych, dziadkowie, bliżsi i dalsi krewni, przyjaciele i znajomi.

Niekiedy zdarza się, że życzenia przekazuje młodej parze także zupełnie obca osoba, będąca akurat w kościele (wróży to ponoć szczęście).

Przy wyjściu z kościoła Młodą Parę zwykło się obsypywać drobnymi monetami lub ryżem. Ma to gwarantować dostatek i powodzenie materialne.

Powrót z kościoła do domu odbywa się w nieco innym porządku. Najpierw odjeżdżają rodzice, a potem nowożeńcy. Młodzi jadą do domu okrężną drogą. Zanim pojawią się na progu powinni odbyć małą przejażdżkę.

Suknia Ślubna

Aż do chwili ceremonii ślubnej suknia panny młodej nie powinna być pokazywana panu młodemu. Oglądanie kreacji przez narzeczonego, a także pomoc w jej wyborze wróży bowiem niezgodę w małżeństwie.

Narzeczona musi pamiętać, iż strój ślubny może zakładać przed uroczystością tylko wtedy, jeśli zachodzi taka konieczność, np. przymiarka. Paradowanie w sukni dla samej tylko przyjemności, niesie złą wróżbę.

Panna Młoda nie powinna sama szyć swojej sukni ślubnej oraz przeglądać się w pełnym stroju w lustrze (w trakcie przymiarek). Wystarczy, że zdejmie chociaż bucik lub welon.

Nie wolno także stawiać pantofelków ślubnych na parapecie, gdyż szczęście może uciec przez okno.

Jeżeli suknia podrze się - nie należy niczego zszywać, ponieważ wróży to łzy i nieszczęście, bezpieczniej jest uszkodzone miejsce dyskretnie zszyć agrafką.

Strój Ślubny

Ubierając się do ślubu panna młoda powinna pamiętać, aby mieć na sobie:

• coś białego (symbolu czystości uczuć),

• coś niebieskiego (zazwyczaj jest to podwiązka)-kolor ten wróży wierność wybranka,

• coś pożyczonego (dla zapewnienia przychylności rodziny męża),

• coś starego (by w trudnych chwilach nie zabrakło pomocy krewnych i przyjaciół),

• coś nowego (symbolu dostatku).

Drobiazgi

Warto pamiętać, aby idąc do ołtarza zaopatrzyć się w następujące drobiazgi:

• w szwie sukni panny młodej powinny się znaleźć kryształek cukru i okruszek chleba,

• do bucika panny młodej należy wsunąć pieniążek,

• w kieszeni pana młodego nie powinno zabraknąć drobnych. Zapewni to dostatek rodzinie.

Ptaki

Wypatrzenie przed ceremonią ślubną gołębia lub sroki przynosi szczęście, w przeciwieństwie do napotkania na swej drodze wron czy kruków.

Pogoda

Piękna, słoneczna pogoda w dniu ślubu, to marzenie każdej pary młodej. Niesie ona ze sobą pomyślną wróżbę zapewniając przyszłym małżonkom szczęście. Niedobrze jest natomiast, gdy w tym czasie słońce przybierze czerwoną barwę lub gdy słychać grzmoty. Mały deszczyk tym czasem uważany jest za Boże błogosławieństwo.

Droga

Nie wolno państwu młodym zawracać z drogi do kościoła. Jeśli nawet o czymś zapomnieli, powinni skorzystać z pomocy krewnych lub przyjaciół. Nie powinno się również robić zbyt długich postojów, bo może to zaważyć na życiu małżeńskim.

Uśmiech i łzy

Panna młoda powinna iść do ołtarza ze szczęściem wypisanym na twarzy. Taką drogę bowiem, zapewni sobie na resztę małżeńskiego życia. Jeżeli jednak pojawią się łzy wzruszenia czy szczęścia, to nie należy ich powstrzymywać, gdyż zamienią się one w wielką radość.

Welon

Piękna ozdoba panny młodej, ale potrafi być czasami niesforny i jak gdyby żył własnym życiem, nie układa się jak należy. Biada jednak pannie młodej, która idąc do ołtarza albo podczas uroczystości ślubnej, obejrzy się za siebie i sprawdzi czy welon jest ładnie ułożony. Aby zapobiec takiej sytuacji, należy poprosić o pomoc świadkową.

Kościół

Pamiętać należy, by próg kościoła przekroczyć prawą nogą, ponieważ wróży to szczęście. Również płomień świec kościelnych ma swoje znaczenie – gdy pali się prostym, równym płomieniem, to wróży zgodne małżeństwo, jeśli zaś płomień migocze, zwiastuje to nieporozumienia.

Przewaga

Przewagę w małżeństwie można sobie zapewnić w następujący sposób:

• kiedy ksiądz przykryje ręce stułą, ta dłoń która znajdzie się na górze, zapewni jej właścicielowi przewagę,

• symboliczne okręcenie partnera wokół siebie może nastapić wtedy, gdy nowożeńcy po skończonej ceremonii odwracają się od ołtarza i zmierzają ku wyjściu,

• gdy przed kościołem posypią się na parę młodą drobne, ten kto szybciej i więcej ich zbierze, będzie w rodzinie trzymał kasę.

Obrączki

Nie wolno ich zgubić ani zapomnieć. Nie powinno się również dopuścić, by upadły na ziemię. Jeżeli już się tak stanie, to schylić się po nie może wyłącznie ksiądz, ministrant, urzędnik lub świadek. W żadnym razie nie mogą ich podnieść państwo młodzi.

Jeśli przez pomyłkę obrączka zostanie włożona na palec środkowy oznacza to zdradę w małżeństwie. Gdy Pan Młody wsunie Młodej obrączkę do końca palca oznacza to, że będzie rządził w małżeństwie. Aby nie zapeszyć małżeństwa i nie sprowokować złych mocy narzeczona nie powinna jej w ogóle oglądać. Może to uczynić dopiero, gdy poczuje ją na palcu.

Pocałunek

Po zakończeniu uroczystości ślubnej, młoda małżonka musi zadbać, aby jej wybranek złożył na jej ustach gorący pocałunek. To zapewni jej wierność małżonka.

Ziarno

Tuż po zaślubinach para młoda jest obsypywana przez gości ryżem lub jęczmieniem. Ma to jej zapewnić płodność i dostatek, podobnie jak obsypywanie drobnymi pieniążkami.

(Dla uniknięcia przykrych niespodzianek w postaci pobrudzenia garnituru pana młodego, radzimy ziarno uprzednio dobrze opłukać).

Przyjęcie weselne

Zazwyczaj Państwa młodych wita się chlebem i solą oraz dwoma kieliszkami, gdzie w jednym jest woda, a w drugim wódka. Ten, kto wylosuje kieliszek z wódką, temu będzie dane przewodzenie w małżeństwie.

Zazwyczaj pyta się pannę młodą co wybiera: pana młodego, chleb czy sól. Powinna odpowiedzieć: “i chleb i sól i Pana Młodego, żeby zarobił na niego” lub “ Pana Młodego, a chleba i soli dorobimy się powoli”

Usadzenie gości

Honorowe miejsca pośrodku stołu zawsze zarezerwowane są dla państwa młodych. Obok Panny Młodej zajmuje miejsce ojciec Pana Młodego, a następnie świadek. Przy Panu Młodym siedzi matka Panny Młodej i świadkowa. Naprzeciwko Państwa Młodych miejsca zajmują: matka Pana Młodego oraz ojciec Panny Młodej. W centralnej części stołu usadza się również seniorów obu rodzin oraz rodzeństwo Państwa Młodych. Wskazując miejsca pozostałym członkom rodziny oraz gościom należy zwracać uwagę, aby nie stworzyć wyizolowanych grupek, które będą bawiły się jedynie we własnym gronie. Najlepszym rozwiązaniem jest taki przydział miejsc, aby reprezentanci obu rodzin mogli nawiązać wzajemne kontakty i bliżej się poznać.

Nie jest dobrze w jednym końcu zgrupować młodzież, w innym starszych. Wszelkie tego rodzaju podziały ujemnie wpływają na atmosferę wesela.

Aby unikać problemów ze wskazaniem miejsc przy weselnym stole i z tego powodu późniejszych nieporozumień, dobrze jest zawczasu zaplanować rozsadzenie gości.

Powinni to uczynić rodzice obojga młodych oraz Młodzi na kilka dni przed weselem.

Noszenie na rękach

Jeżeli świeżo upieczona małżonka potknie się przekraczając próg domu (również weselnego),ściągnie nieszczęście nie tylko na siebie, ale także na swoją nową rodzinę. Aby ją ( i siebie) przed tym ustrzec, małżonek powinien przenieść ją przez próg.

Tłuczenie szkła

Po wychyleniu przez nowożeńców pierwszego toastu, powinni oni rzucić kieliszki za siebie, by się z trzaskiem rozbiły.

Taniec

Nowożeńcy powinni jako pierwsi pojawić się na parkiecie i jako jedyna para odtańczyć pierwszy taniec. Jeśli młodym plączą się kroki, to w życiu może być podobnie - będą zmierzać w różne strony.

Toasty

Z zasady nie powinno się ich wygłaszać na początku przyjęcia. Prawo do pierwszego toastu ma ojciec panny młodej. Jako drugi zabiera głos Pan Młody lub jego ojciec. W następnej kolejności powinni wystąpić seniorzy obu rodzin i ewentualnie świadkowie. Pamiętać przy tym należy, że toastów nie powinno być zbyt wiele i przede wszystkim nie mogą mieć one formy długich, nużących oracji. Nie należy również używać zwrotu "wypijmy za...". Bardziej elegancką formą jest "wznoszę ten toast za...". Pamiętajmy też, że podczas wygłaszania toastów nie należy trzymać kieliszka w ręku.

Tort

Jest on obowiązkowy. Stary przesąd głosi, że bez weselnego tortu nie ma co liczyć na słodkie małżeńskie życie.

Podaje się go po oczepinach, czyli już po połowie przyjęcia weselnego.

Krojenie tortu powinien rozpocząć Pan Młody i pierwszy kawałek podać swojej żonie.     Następnie ona powinna zrewanżować mu się tym samym. Dopiero potem Pan Młody kroi tort     z przeznaczeniem dla gości. Do dobrego tonu należy rozpoczęcie podawania tortu od rodziców.     Następnie otrzymują go seniorzy obu rodów, na końcu zaś pozostali goście.